Vleesetende planten

Vleesetende planten

De meeste vleesetende planten zijn geen familie van elkaar. Elke plant heeft een andere oorspronkelijke afkomst. De bekendste soort is de venusvliegenvanger of venusvliegenval (Dionaea Muscipula). Daarnaast zijn ook de trompetbekerplant (Sarracenia) en de zonnedauw (Drosera Capensis) twee soorten die we vaker bij mensen thuis zien staan. Al deze soorten lokken hun prooi, kleine insecten, door middel van geur en hun felle kleuren. De manier waarop de insecten uiteindelijk gevangen worden verschilt per soort. De venusvliegenval klappen de bladeren, die lijken op een bek met tanden, snel dicht. Een vliegje zit klem en wordt langzaam verteerd door de bladeren. De trompetbekerplant lokt vliegen met de kleur en geur van de operculum, een lipvormig blad. Dit blad geleid de insecten de beker in de vol zit met glad of plakkerige nectar en haartjes, zodat de insecten niet kunnen ontsnappen. Door enzymen wordt het insect verteerd. Tot slot, de Kaapse zonnedauw vangt voornamelijk kleinere insecten met zijn bladeren. Op de bladeren zitten kleefdruppeltjes waardoor de beestjes blijven plakken. De bladeren rollen op zodat de prooi niet meer weg kan. Via enzymen verteerd de plant zijn voedsel.

Verzorging van vleesetende planten

De verzorging van deze planten is vergelijkbaar aan elkaar maar erg verschillend van andere kamerplanten. Vleesetende planten staan het liefst op moerasachtige plekken. Als kamerplant zetten we deze planten het liefst in voedingsloze bodem. Een mix van turf en perliet vinden ze het fijnst, maar potgrond voor vleesetende planten kan ook. We houden de aarde altijd vochtig. Vleesetende planten houden namelijk wel van natte voeten. Het beste is om regenwater te geven via een schoteltje of direct in de aarde. De bladeren mogen niet nat worden, omdat water voor disbalans kan zorgen in de stoffen die prooien lokken en vangen. De planten houden niet van hard water, dus water met veel kalk er in. Vleesetende planten houden van veel zonlicht. We zetten deze planten in de volle zon maar wel op een vochtige plek. Op de vensterbank boven de verwarming is geen goed idee. Bij de trompetbekerplant zorgen we dat hij niet direct in de zon staat maar veel indirect zonlicht krijgt. In de volle zon kunnen de bekers verbranden. In de winter gaan de meeste vleesetende planten in rust. We geven dan minder water, net genoeg om de plant vochtig te houden. Daarnaast zetten we de plant op een koelere plek.
In tegenstelling tot andere planten geven we vleesetende planten nooit plantenvoeding. De planten vangen namelijk hun eigen voedsel. Bijvoeren is eigenlijk nooit nodig en kan zelfs slecht zijn voor de plant. Het vangen van insecten kost veel energie. Een blad van een venusvliegenvanger kan bijvoorbeeld maar 5 keer dichtklappen. Daarna zal het blad afsterven. Om te zorgen dat alle energie in de plant blijft en geen schimmel aantrekt, knippen we de dode bladeren, bekers en stengels weg.
Bekijk ook eens de volgende interessante producten:

• Tuinplanten
• Planten in pot
• Bloembollen
• Groente en fruit
• Kunstplanten
• Verzorging en onderhoud